மறு ஜென்மம் தொடரும் காதல்

Thomas Rozario

 பின்தொடர (520)

"பிறந்தேன்... ஆனால் நான் இறந்திருக்கிறேன்" பிறப்பு ஒரு பூவே, அதன் வேர்கள் மரணத்தில், இறப்பு ஒரு வாசல், அதன் துவக்கம் பிறவியில். தனியொரு குகையில் விழித்த கண்கள், காலம் கேட்டது: "நீ யார்?" என்ற கேள்வி. மறந்துவிட்டேன் எனது பெயரை, ஆனால் என் விரலில் ஒரு சின்னம். அதே சின்னம்… ஒருவனது சடலத்தில், அவன் நான் இல்லை என்றால், யார் தான் நான்? ஒவ்வொரு நிழலிலும் நான் பிளந்து நிற்கிறேன், ஒவ்வொரு கனவிலும் குழந்தையின் அழுகை. மனதின் மறைக்கப்பட்ட கதவுகள் திறக்க, நான் நடக்கிறேன் – இறந்தவன் போல், உயிரோடு. முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி – முகம் வேறு, நகல் போல என் கதையைக் கவ்வும் நிஜம். இது உயிரா? இல்லையா என்ற இரண்டுக்கிடையில், நான் வாழ்கிறேன் – மறுபிறப்பின் நேரத்தை எண்ணி. மூடிய கதவுகள், மூச்சுகள் முடிந்த இடம், அங்கேதான் என் 'பிறப்பு'… இறப்பாகும்!!